Vandaag begon rustig: Johan stond alweer vroeg in Pump Fitness, terwijl ik heerlijk in bed bleef liggen op mijn luchtbedje. Wat een uitvinding is dat ding toch, het maakt slapen een stuk aangenamer hier. Toen Johan terugkwam, gingen we op pad om een scooter te huren.

We hadden een verhuurbedrijf gevonden met goede reviews op Google, maar daar aangekomen bleek dat alles al verhuurd was. Gelukkig verwees de eigenaresse ons door naar een andere verhuurder in de buurt. Vol goede moed gingen we daarheen, maar ook daar hadden ze geen scooters meer beschikbaar. Bij het derde adres hadden we eindelijk geluk: er stond nog één scooter klaar. Hij was wel iets duurder dan gepland, maar we besloten toch door te pakken. We hebben tenslotte een plan voor vandaag en morgen, en zonder scooter zou de hele dag in het water vallen.

De helmen bleken van slechte kwaliteit, en toen bleek ook nog eens dat de buddyseat niet eens goed vastklikte, was voor mij de maat vol. Dit gaan we niet doen, straks breekt t zadel af of liggen wij naast de motor als we door een bocht gaan. 1 ster op google reviews.

Na wat verder zoeken via Google kwamen we terecht bij Ann's Rental, en dat was een schot in de roos. Dit bedrijf had alles keurig op orde: goede scooters, fatsoenlijke helmen en een eerlijke prijs. We kozen voor een zwaardere scooter, perfect voor de steile bergwegen. Met Johan voorop en ik weer als een paradepaardje achterop tegen de koffer geleund, gingen we eindelijk op pad.

Onze eerste bestemming was Mae Kampong, een idyllisch bergdorpje. De frisse lucht rook heerlijk schoon, soms zelfs naar bloemetjes. Het dorp zelf was charmant, met huizen op palen, beekjes die door de hoofdstraat kronkelden en overal kleurrijke bloemen. Hoewel het een populaire plek is voor toeristen, vonden we gelukkig ook een rustig hoekje. Na wat zoeken kwamen we uit bij "Proud Proud Proud," een café aan een riviertje, helemaal verstopt van de drukte. We ploften neer op stoelen bij het riviertje en met een lychee soda voor mij en een biertje voor Johan genoten we van de serene sfeer en het geluid van kabbelend water. Even leek de tijd stil te staan.

Na deze pauze liepen we terug door de hoofdstraat naar de scooter en reden verder naar Mae Kampong Waterfall. De waterval was prachtig, en de wandeltocht ernaartoe was een goede workout. Johan had echter zijn benen getraind in de sportschool en kreeg het zwaar op de steile paden. We genoten van de mooie uitzichten en bereikten twee niveaus van de waterval voordat we verdergingen.

De volgende stop was de indrukwekkende Mueang On Cave, waar volgens een legende een haarrelikwie van Boeddha ligt. De klim naar de grot was pittig, en helaas kreeg Johan kramp in zijn benen. Hij ging niet helemaal mee naar binnen, maar ik verkende de grot verder. De immense ruimtes, stalagmieten en stalactieten waren prachtig, en op sommige plekken moest je zelfs kruipen om bij een nieuwe kamer te komen.

Maar ik hield de tijd in de gaten, want om 17.00 uur ging alles op slot. Ik haastte me terug naar Johan, en samen reden we terug naar het hotel.

Onderweg stopten we bij de night market om te eten. Het was het lekkerste eten dat we tot nu toe hebben gehad in Thailand: goed gekruid en perfect op smaak. Elk bordje ging helemaal leeg. In het hotel wilden we "even" ontspannen, maar we vielen allebei direct in slaap. Anderhalf uur later werd ik wakker gemaakt door Johan, en we besloten toch nog even een avondwandeling te maken.

Nu zijn we terug op de kamer, helemaal uitgeput maar voldaan. Morgen gaan we de andere kant van Chiang Mai ontdekken op de scooter. Ik kan niet wachten!