"Voorpret"

Het is zover, de laatste voorbereidingen voor onze grote reis zijn in volle gang! Mijn backpack staat al weken klaar. Al minstens drie of vier keer heb ik 'm uitgepakt, opnieuw ingedeeld en met militaire precisie ingepakt. Alles moet natuurlijk perfect zijn. Johan’s backpack? Die staat pas een week klaar. Dat is dan ook na flink wat subtiele (ahum) aandrang van mijn kant – want ik wilde er zeker van zijn dat alles schoon was wat mee moest.

 

Naast onze eigen spullen ben ik al weken druk met het huis en de voorbereidingen voor onze logees. Via Trusted House Sitters hebben we een leuk stel gevonden dat tijdens onze reis op Domino en Zoey gaat passen. Vandaag stond in het teken van opruimen: al onze persoonlijke spulletjes in kratten gepropt en die netjes opgestapeld in de kastenkamer. Het huis is nu helemaal klaar voor onze gasten, en wij bijna klaar om te vertrekken.

 

Maar dan die stress. Vanochtend was ik al om 05:45 uur wakker met een bonkende hoofdpijn – waarschijnlijk regelstress. Niet blijven liggen, meteen maar in actie gekomen. Gelukkig stond er een wandeling gepland met Martine en haar hond Leffe. Even frisse lucht, even eruit. Dat deed me goed. Met een helder hoofd kwam ik thuis en ben ik vol energie verder gegaan met opruimen, schoonmaken en de laatste boodschappen.

 

Net toen ik dacht dat alles op rolletjes liep, kreeg ik een melding op mijn telefoon: een van onze vluchten was geannuleerd. Paniek! Na wat speurwerk bleek het om een van de terugvluchten te gaan. Opluchting, maar toch… Ik besloot te kijken wat er aan te passen viel en klikte op het knopje “reis wijzigen.” Geen goed idee. Binnen no-time leek het alsof ik onze hele reis had gecanceld. Mijn hart sloeg even over. Na een paar zenuwslopende minuten met de klantenservice bleek het gelukkig allemaal mee te vallen: alleen de geannuleerde vlucht zou worden gewijzigd. Helaas betekent dat nu wel een tussenstop van 14 uur in China. Tja, we doen het er maar mee.

 

Aan het einde van de middag arriveerden Paul (37) en Maren (32), onze house sitters. Wat een leuk stel! Ze leven al een jaar als digital nomads en werken overal ter wereld vanaf hun laptops. Super inspirerend. We hebben een gezellige avond gehad, maar ik merkte al snel dat de vermoeidheid toesloeg. Na een hoop uitleg en gezellig kletsen over honden, huis en reizen, ben ik rond elf uur naar bed gestrompeld.

 

Nog één nachtje slapen… en dan is het zover. Thailand, here we come!