Vrijdag 14 februari. Anderhalve dag thuis. De jetlag begint langzaam weg te trekken en de koffers zijn uitgepakt (oké, grotendeels dan). Wat een reis was dit! Onze laatste volle dag in Bangkok stond helemaal in het teken van avontuur. We hadden onze eigen tour gefabriceerd en doorkruisten de stad met de bus, de watertaxi en de waterbus. Van hot naar her, zonder strak plan, gewoon lekker rondzwerven. Het was een perfecte afsluiting van onze tijd in Thailand!

De reis naar huis bleek nog een avontuur op zich. Onze oorspronkelijke vlucht naar China werd geannuleerd en vervangen door een eerdere vlucht, wat betekende dat we ineens 14,5 uur in China moesten doorbrengen. Niet echt ideaal, maar gelukkig had ik al contact gehad met de luchtvaartmaatschappij, en ze beloofden ons een hotelovernachting. Nou, dat was geen loze belofte! Op Guangzhou Airport kregen we een stempel in ons paspoort, werden we opgepikt door een pendelbusje en belandden we in het meest luxe hotel van onze héle vakantie. Echt een feestje! Heerlijk geslapen, fantastisch ontbeten en daarna weer met het busje terug naar het vliegveld.

En toen begon de lange zit... 12 uur vliegen naar Nederland. Op de heenweg leek het een stuk korter, maar nu? Pfff... steken in m’n rug, pijn in m’n stuitje, en die stoelen werden er niet comfortabeler op. Maar goed, we hebben het overleefd, en het moment dat we de kids en de hondjes weer konden knuffelen maakte alles goed. En ons eigen bed? Hemels!

Terugkijkend zou ik sommige dingen anders doen. We gingen op de bonnefooi, wat in principe prima was, maar precies samenviel met de viering van Chinees Nieuwjaar. Dat maakte het vinden van accommodaties soms een uitdaging—duurder en minder beschikbaar dan normaal. Ook hadden we misschien minder plekken moeten bezoeken en op elke bestemming wat langer moeten blijven. Een week per plek had eigenlijk fijner geweest.

Maar ondanks alles was het een reis om nooit te vergeten. Nu weer terug naar het gewone leven… Nou ja gewone leven, voor mij begint een heel nieuw avontuur!

Vanaf 1 april ben ik officieel werkloos, maar waar één deur dichtgaat, opent altijd weer een andere. Ik zit vol plannen voor de toekomst en neem de tijd om die vorm te geven. Wat het ook wordt, ik heb er zin in! Op naar het volgende avontuur!

The end... For now..