We begonnen rustig met een lekker ontbijtje. Gisteren hadden we een poging gedaan tot de gym, maar Johan vond het niet echt boeiend. Dus vandaag lekker overgeslagen.

Na het ontbijt besloten we de bus te pakken. Ik dacht dat de metro al goedkoop was, maar de bus slaat echt alles: 10 baht per persoon! Omgerekend zo’n 28 cent en je kunt gewoon de hele stad door. Waar je ook uitstapt, het kost hetzelfde. Ideaal! Het was best druk in de bus maar na 2 haltes was er ruimte om te zitten, het was alleen zo krap dat onze knieën onder de metalen buis doorstaken voor de ingang van de bus deur.

Er hing zo'n rubberen kip bij de deur waar de vrouw van de bus een deuntje in kneep als we bij een halte waren. Johan kon zijn baldadigheid niet bedwingen en kneep erin, ik pakte snel zijn hand en schoot vreselijk in de lach. Hij had het blijkbaar nog niet geregistreerd dat dat ding daadwerkelijk een functie had. De vrouw keek met een schuin oog onze kant op en zag mijn reactie waarop het "oke" was. Ik heb het naderhand nog op film kunnen vastleggen. Kijk dat hoofd van Johan dan, hij wilde het eigenlijk gewoon wéér doen 😂! 

We werden keurig gewezen waar we eruit moesten, aan de rand van Lumphini Park. We zagen meteen waar we voor kwamen, de watervaranen. Nog geen twee stappen de bus uitgezet en daar zwommen er al een paar voor onze neus. Van klein tot echt mega groot—sommigen wel 1,5 tot 2 meter lang! Zo vet om te zien hoe ze door het water glijden. Deze waren totaal niet schuw en je kon ze op het gemakje filmen en fotograferen.

Verder het park in stuitten we op een buiten-gym, een echte Fred Flintstone Gym. Johan kon het niet laten en ging lekker sporten. Ik had een outfitje aan waar sporten niet de vibe voor was. Dus ik heb chill op een bankje gezeten. Johan raakte nog aan de praat met een fitte 72-jarige man die daar blijkbaar elke dag sport. Gezellige kerel!

Na het sporten gingen we op zoek naar waterfietsen, want het schijnt dat de varanen soms bovenop je waterfiets komen chillen. Het was alleen midden op de dag en bloedheet, dus eerst op jacht naar drinken. Na een flinke wandeling hadden we buiten het park eindelijk een standje met drinken gevonden én visvoer gescoord.

Ondertussen hadden we besloten dat t geen goed plan was om op het water in de volle zon rond te dobberen. Terug naar het park, een plekje in de schaduw gezocht en lekker visjes.... Èn duifjes gevoerd. Simpel maar heel vermakelijk!

Om 16:30 uur moesten we ons melden bij de GAMMA Baiyoke Tower 2, één van de hoogste gebouwen van Bangkok. Vanaf de 19e verdieping (waar we instructies en een kaartje kregen) gingen we met de lift naar de 77e verdieping voor een uitgebreid buffet. We hadden een tafeltje voor 2 aan het raam met uitzicht over het park naast ons hotel. Adembenemend!

Na het eten namen we de lift naar de 83e verdieping en vervolgens de trap naar de 84e, waar een ronddraaiend platform is met een 360° uitzicht over heel Bangkok. We waren daar precies tijdens de zonsondergang—echt magisch. Uiteraard nog een drankje gedaan in de skybar van de toren en nog even terug naar het uitkijkplatform om in het donker foto’s te maken.

Beneden aangekomen stuitten we nog op een gezellige markt vol kleding en streetfood. Even rondgeslenterd, daarna nog een laatste rondje door wéér een andere mall, zal toch eens googlen hoeveel malls Bangkok heeft.. Helemaal moe maar voldaan terug naar het hotel geslenterd,  tijd voor een welverdiend tukje.